| Жаз келер, қыстыгүнгі қысым өтіп, Қар, суық, аяз, боран – бәрі кетіп. Қасықтай қар, тобықтай тоң қалмайды, Табиғат барша жанға рахым етіп. Жетпекке үлкендікке жас балалар Жүгірер қырдан-ойға дүбірлесіп. Шал-кемпір күншуақтап, көңілі жай боп, Өткен күн, өмірін айтып, күбірлесіп. Бота, құлын, бұзау, лақ, қозы туып, Қуанып ойнақтайды олар да өсіп, Сүйтсе де адам көзі бір тоймайды, Харекет берсе-дағы қанша несіп. | |
Понравилась статья? Поделиться с друзьями: