Қадыр Мырзалиев

Күміс кірпік өткір сәуле жерде ойнар Шаңқай түсте ысып кеткен күн қайнар Мазасыз жел

Қарайып жарқабақтар күн ыстаған, Қырдан қар төмен қарай жылыстаған. Тосады жалпақ дала күнге жонын,

(Ел аузынан) Ту қадап төсіне Қызарды күн шығыс Айтты арыз иесіне Тордағы әнші құс

Жалбыр-жалбыр жүні ұзын Жабағыдай, Көшпелі бұлт көк жүзін Жабады ұдай. Тұрамыз. Кетеді деп Бір

Салқын сыз, дымқыл тұман соңында Жылауық бұлттары бар қанат керген. Күз келді мезгілінде арқа

Көктемде әнші құстар кеп қонатын, Колхоздың айналасы бақ болатын. Конақ қыс ала келіп базарлығын