| Мектепке кеп бала кезім, Шын ұлы етіп Ұлы елімнің, Арада жыл өтсе де көп, |
Ұстазыма — Мүбәрәк Жаманбалинов
Қарлығаш Келген соң көктем айы: апрель, май, Бөленді гүл жібекке сала мен сай, Шелектеп
Өлең — Зайсан Бауырында Маңырақтың нулы Зайсан. Молайған Ертіспенен сулы Зайсан. Түн болса, төңірегін
Құшак жайды бар алап, Қуанышқа бөлендік. Туған жерді аралап, Тамашаға кенелдік. Ақ орамал жамылған
Тағы да қыс түсті де, Тон жамылды қырқалар. Қайың, терек үстіне Қона қалды ұлпа
Күз Жазушы: Есенғали Раушанов Бұлттарын түйдек алып кеп, Жасаулап туған мекенін, Сары мақпалмен әдіптеп
Бөдене мен түлкі Күміс өзен жағасында, Гүл бақшаның арасында, Сылдыр-сылдыр бұлақ ақты, Бір бөдене
Жалқау бала — Ленивый ребенок Жалқау бала жалтақтап, Сабақтан қашар жан сақтап, Ешкім оған