Загадки на казахском языке про посуду
| Қабақта қара бурам шөгіп жатыр. /Қазан/ | Түгел айтсаң не барын, Төрт құмалақта бір қарын. /Қазан/ |
| Болғанда бір атасы, төрт баласы, Адамзат толған қоршап айналасы, Қойсаң да айдаһардың аузын ашып, Адамға қызмет ету бар шарасы. /Қазан/ | Бір мешкей бар төрт құлақты, Қою, сұйық жегізіп жұртқа ұнапты. /Қазан/ |
| Аяғы жоқ, қарны тоқ, Құлағы бар, басы жоқ. /Қазан/ | Бір нәрсе көлге қарап аузын ашқан, Түседі аузына талай қашқан. Болғанмен басы қиын, түбі рақат, Онымен талай адам жағаласқан. /Қазан/ |
| Атқа мінді, Отқа қырды. /Шойын ыдыс/ | Аузын тартса, Демін тартқан сөзі бар. /Шәугім/ |
| Айтайын мен бір жұмбақ табасың ба, Таба алмай аң-таң болып қаласың ба? Дарияның ортасында қоңыр үйрек, Құйрығы дарияның жағасында. /Қазан, қазанның ішіндегі шөміш/ | Беті үлкен тым-ақ өзге денесінен, Бұлаңдап түсіп шығар кемесінен, Ішіне қарын-қарын суды құйып, Шығады сүңгіп-сүңгіп денесімен. /Ожау/ |
| Бір таудан бір таудың басы биік, Тұрады ортасына бәле жиып, Бәленің зардабына шыдай алмай, Жіберді бұтына сиіп-сиіп. /Самауыр,керней,суы/ | Көрінер анадайдан сары болып, Қайнайды от пен су сары болып, Өзінің ұстайтұғын құлағы бар, Және де ағызатын бұлағы бар. /Самауыр/ |
| Сары ағаштан сарайым, Ішінде жаққан қалайым, От пен су бір жерде Табылып тұр бір жерден әрдайым. /Самауыр/ | Ішпей-жемей тұрады суға тойып, Жар басынан кетеді құдық ойып. /Самауыр/ |
| Адамға қарайтұғын қабағы жоқ, От пенен судан басқа тамағы жоқ. Біраздан соң қарасаң аузын ашып, Ішіндегі қалады жабағы боп. /Шәйнек, шәмбі/ | Бір нәрсе өзі жансыз,аяғы жоқ, Су менен шөптен басқа қорегі жоқ, Ішін ашып қарасаң бір мезгілде, Тұрады жеген жемі жабағы боп. /Шәйнек/ |
Қазақ тіліндегі ыдыс туралы жұмбақтар
| Мұрны ұзын,аузы көрдей қара кемпір, Төркіні Бұқар жақта,өзі жесір, Бір күні бұл қашып кетер-ау деп, Сыртынан бес кісіні қойдық кепіл. /Құман/ | От басында омпиған, Омырауы томпиған. /Құман/ |
| Ерте тұрып шатыра жайдым. /Шыныаяқ/ | Тұтқасы бар ұстайтын, Алақандай жерге қыстайтын, Сағат болмай көшеді, Тиіп кетсең ұшады. /Шыныаяқ/ |
| Кішкене ұлым бар, Кірген-шыққан сүйеді. /Кесе/ | Ымпиттым да жымпиттым, Жүнін алып сымпиттым. /Мес/ |
| Түнде буаз, күндіз қысыр, Күндіз буаз, түнде қысыр. /Саба, етік/ | Айдаһар жылан көрдім екі басты, Бір басы бір басынан екі елі асты. Аузына қанша нәрсе түссе-дағы Аптығып өз-өзінен жұта алмасты. /Бәкі/ |
| Буынын басса, былқ етер, Тайып кетсе, шық етер. /Бәкі/ | Бір ағаштан үй тіктім, тиып-қиып, Ішіне неше мың жан кетер сыйып, Тек біріне ғана сен тиіп қалсаң, Баршасына кетеді бүлік тиіп. /Күбі/ |
| Ана беттен бір ұрды, Мына беттен бір ұрды. Апам ұра берген соң Аппақ тозаң құйылды. /Елгезер/ | Тап-тап етеді, Астынан керуен өтеді. /Елгезер/ |
| Өзі — жаңа, Өзі — тесік. /Елеуіш/Аузы бар да тілі жоқ, Терісі бар да жүні жоқ. /Тістеуік/ | Бір жансыз, өзі жаңа, дөп-дөңгелек, Жұтатын қисабы жоқ тамақ керек, Өзіне керек асын бере берсең, Қылады ірлі-уақты екі бөлек. /Елеуіш/ |
| Асқа бармайды, Аспаздан қалмайды. /Кекпір/ | Сүбелі, бүйірі бар, қабырға жоқ, Жүреді екі қолымен омыртқа жоқ, Ал өзі өмір бойы жер баспайды, Бақай, тірсек, тілерсек, тобық та жоқ. /Оқтау/ |
| Аппақ, ұзын қозғалмай жатыр сулап, Сол нәрсе қолға түссе кетер турап. /Пышақ/ | Басына темір киген, қос құлағы Бар екен адамзатпен ынтымағы. Жүрмейді өздігінен сүйремесең, Мекені отыратын тамақ жағы. /Кастрюль/ |
| Мен көрдім бір теңізден темір қайық, Әр пенде сол қайықты көрер лайық. Үстінде түндігі жоқ үйді тігіп, Кетеді риза болып барша халық. /Поднос, кесе/ | Бар екен бір асыл зат белін буған, Қаншама жиренбейді лас судан, Кеудесінде жаны жоқ болса-дағы Қалмайды көп жиналған ұлыдудан. /Шылапшын/ |
